Javascript sedang dilumpuhkan dalam penyemak imbas anda.Sesetengah ciri tapak web ini tidak akan berfungsi jika JavaScript dilumpuhkan.
Daftarkan butiran khusus anda dan ubat khusus yang diminati dan kami akan memadankan maklumat yang anda berikan dengan artikel daripada pangkalan data kami yang luas dan menghantar salinan PDF kepada anda dengan segera.
作者 Ribeiro M., Barbosa C., Correia P., Torrao L., Neves Cardoso P., Moreira R., Falcao-Reis F., Falcao M., Pinheiro-Costa J.
Margarida Ribeiro,1,2,*Margarita Ribeiro, 1.2*Claudia Barbosa, 3 tahun*Claudia Barbosa, 3 tahun*2 Bio Fakulti Perubatan – Fakulti Perubatan Universiti Porto, Porto, Portugal 3 Fakulti Perubatan Universiti Porto, Porto, Portugal;4Jabatan Pembedahan dan Fisiologi, Fakulti Perubatan, Universiti Porto, Porto, Portugal4 Jabatan Pembedahan dan Fisiologi, Fakulti Perubatan, Universiti Porto, Porto, Portugal *Pengarang ini memberi sumbangan yang sama kepada kerja ini.Hernâni Monteiro Porto, 4200-319, Portugal, e-mel [email protected] Tujuan: Kami menilai permukaan posterior kornea yang dilaraskan untuk Best Fit Sphere Back (BFSB) yang sama antara ukuran skala masa (AdjEleBmax) dan jejari BFSB ( BFSBR) Ketinggian maksimum itu sendiri digunakan sebagai parameter tomografi baru untuk merekodkan perkembangan dilatasi dan dibandingkan dengan parameter perkembangan keratoconus (KK) terkini yang boleh dipercayai.Keputusan.Kami menilai Kmax, indeks D, jejari kelengkungan posterior dan titik potong yang ideal daripada 3.0 mm berpusat titik paling nipis (PRC), EleBmax, BFSBR dan AdjEleBmax sebagai parameter bebas untuk merekodkan perkembangan KC (ditakrifkan sebagai dua atau lebih pembolehubah ), kami mendapati sensitiviti daripada 70%, 82%, 79%, 65%, 51%, dan 63%, dan 91%, 98%, 80%, 73%, 80% dan 84% kekhususan untuk mengesan perkembangan KC..Kawasan di bawah lengkung (AUC) bagi setiap pembolehubah ialah 0.822, 0.927, 0.844, 0.690, 0.695, 0.754, masing-masing.Kesimpulan: Berbanding dengan EleBmax tanpa sebarang pelarasan, AdjEleBmax mempunyai kekhususan yang lebih tinggi, AUC yang lebih tinggi dan prestasi yang lebih baik dengan sensitiviti yang sama.AUC.Memandangkan bentuk permukaan posterior lebih asfera dan melengkung daripada permukaan anterior, yang mungkin membantu mengesan perubahan, kami mencadangkan agar memasukkan AdjEleBmax dalam penilaian perkembangan KC bersama-sama dengan pembolehubah lain untuk meningkatkan kebolehpercayaan penilaian klinikal dan pengesanan awal kami.perkembangan.Kata kunci: keratoconus, kornea, perkembangan, bentuk dorsal sfera terbaik, ketinggian maksimum permukaan posterior kornea.
Keratoconus (KK) adalah ektasia kornea primer yang paling biasa.Ia kini dianggap sebagai penyakit progresif kronik dua hala (walaupun tidak simetri) yang membawa kepada pelbagai perubahan struktur diikuti dengan penipisan dan parut stroma.1,2 Secara klinikal, pesakit hadir dengan astigmatisme tidak teratur dan rabun, fotofobia, dan/atau diplopia monokular dengan gangguan penglihatan, ketajaman penglihatan diperbetulkan secara maksimum (BCVA) dan kualiti hidup yang berkurangan.3,4 Manifestasi RP biasanya bermula pada dekad kedua kehidupan dan berkembang ke dekad keempat, diikuti dengan penstabilan klinikal.Risiko dan kadar perkembangan lebih tinggi pada orang yang berumur di bawah 19 tahun.5.6
Walaupun masih tiada penawar muktamad, rawatan semasa untuk keratoconus okular mempunyai dua matlamat penting: meningkatkan fungsi visual dan menghentikan perkembangan pelebaran.7,8 Yang pertama boleh dilihat dalam cermin mata, kanta sentuh tegar atau separa tegar, cincin intrakornea, atau dalam pemindahan kornea apabila penyakit itu terlalu teruk.9 Matlamat terakhir ialah cawan suci terapi pesakit ini, pada masa ini hanya boleh dicapai melalui pautan silang.Operasi ini membawa kepada peningkatan dalam rintangan biomekanikal dan kekakuan kornea dan menghalang perkembangan selanjutnya.10-13 Walaupun ini boleh dilakukan pada mana-mana peringkat penyakit, faedah terbesar diperolehi pada peringkat awal.14 Usaha harus dibuat untuk mengesan perkembangan awal dan mencegah kemerosotan selanjutnya, dan untuk mengelakkan rawatan yang tidak perlu bagi pesakit lain, dengan itu mengurangkan risiko komplikasi silang seperti jangkitan, kehilangan sel endothelial, dan kesakitan yang teruk selepas pembedahan.15.16
Walaupun beberapa kajian bertujuan untuk mentakrifkan dan mengesan perkembangan,17-19 masih tiada takrifan yang konsisten tentang perkembangan dilatasi mahupun cara yang standard untuk mendokumentasikannya.9,20,21 Dalam Konsensus Global mengenai Keratoconus dan Penyakit Diluaskan (2015), perkembangan keratoconus ditakrifkan sebagai perubahan berurutan dalam sekurang-kurangnya dua daripada parameter topografi berikut: curam kornea anterior, curam kornea posterior, penipisan dan/atau ketebalan daripada kornea Kadar perubahan meningkat dari perimeter ke titik paling nipis.9 Walau bagaimanapun, definisi kemajuan yang lebih spesifik masih diperlukan.Usaha telah dibuat untuk mencari pembolehubah yang paling mantap untuk mengesan dan menjelaskan kemajuan.19:22–24
Memandangkan bentuk permukaan kornea posterior, yang lebih asfera dan melengkung daripada permukaan anterior, mungkin berguna untuk mengesan perubahan,25 matlamat utama kajian ini adalah untuk menilai ciri-ciri sudut ketinggian kornea posterior maksimum.disesuaikan dengan kawasan yang sama yang paling sesuai.Pengukuran skala masa (BFSB) (AdjEleBmax) dan jejari BFSB (BFSBR) sahaja berfungsi sebagai parameter baharu untuk merekodkan perkembangan pelebaran dan membandingkannya dengan parameter yang paling biasa digunakan untuk kemajuan KC.
Sebanyak 113 mata daripada 76 pesakit berturut-turut yang didiagnosis dengan keratoconus telah diperiksa dalam kajian kohort retrospektif ini di Jabatan Oftalmologi di Hospital Pusat Universiti São João, Portugal.Kajian itu telah diluluskan oleh jawatankuasa etika tempatan Centro Hospitalar Universitário de São João/Faculdade de Medicina da Universidade do Porto dan telah dijalankan mengikut Deklarasi Helsinki.Persetujuan bertulis secara bertulis diperoleh daripada semua peserta dan, jika peserta berumur di bawah 16 tahun, daripada ibu bapa dan/atau penjaga yang sah.
Pesakit dengan KC berumur 14 hingga 30 tahun telah dikenal pasti dan dimasukkan secara berurutan dalam susulan oftalmik dan kornea kami sepanjang Oktober-Disember 2021.
Semua pesakit terpilih diikuti selama satu tahun oleh pakar kornea dan menjalani sekurang-kurangnya tiga ukuran tomografi Scheimpflug (Pentacam®; Oculus, Wetzlar, Jerman).Pesakit berhenti memakai kanta sentuh sekurang-kurangnya 48 jam sebelum pengukuran.Semua pengukuran dilakukan oleh pakar ortopedik terlatih dan hanya imbasan dengan pemeriksaan kualiti "OK" dimasukkan.Jika penilaian kualiti imej automatik tidak ditanda sebagai "OK", ujian akan diulang.Hanya dua imbasan untuk setiap mata dianalisis untuk mengesan perkembangan, dengan setiap pasangan dipisahkan selama 12 ± 3 bulan.Mata dengan KC subklinikal juga dimasukkan (dalam kes ini, mata yang satu lagi mesti menunjukkan tanda-tanda KC klinikal yang jelas).
Kami mengecualikan daripada analisis mata KC yang sebelum ini menjalani pembedahan oftalmik (sambungan silang kornea, cincin kornea, atau pemindahan kornea) dan mata dengan penyakit yang sangat lanjut (ketebalan kornea pada paling nipis <350 µm, hidrokeratosis atau parut kornea dalam) kerana kumpulan itu gagal secara konsisten. “OK” selepas pemeriksaan kualiti imbasan dalaman.
Data demografi, klinikal dan tomografi dikumpul untuk analisis.Untuk mengesan perkembangan KC, kami mengumpul beberapa pembolehubah tomografi termasuk kelengkungan kornea maksimum (Kmax), min kelengkungan kornea (Km), kelengkungan kornea meridional rata (K1), kelengkungan kornea meridional paling curam (K2), astigmatisme kornea (Astig = K2 - K1 ).), ukuran ketebalan minimum (PachyMin), ketinggian kornea posterior maksimum (EleBmax), jejari kelengkungan posterior (PRC) 3.0 mm berpusat pada titik paling nipis, Belin/Ambrosio D-index (D-index), BFSBR dan EleBmax telah dilaraskan kepada BFSB (AdjEleBmax).Seperti yang ditunjukkan dalam rajah.1, AdjEleBmax diperolehi selepas kami menentukan jejari BFSB yang sama secara manual dalam kedua-dua ujian mesin menggunakan nilai BFSR daripada anggaran kedua.
nasi.1. Perbandingan imej Pentacam® dalam kedudukan posterior tegak dengan perkembangan klinikal sebenar dengan selang 13 bulan antara peperiksaan.Dalam panel 1, EleBmax ialah 68 µm pada peperiksaan pertama dan 66 µm pada pemeriksaan kedua, jadi tiada perkembangan dalam parameter ini.Jejari sfera terbaik yang diberikan secara automatik oleh mesin untuk setiap penilaian ialah 5.99 mm dan 5.90 mm, masing-masing.Jika kita mengklik pada butang BFS, tetingkap akan muncul di mana jejari BFS baharu boleh ditakrifkan secara manual.Kami menentukan jejari yang sama dalam kedua-dua ujian menggunakan nilai jejari BFS yang diukur kedua (5.90mm).Dalam panel 2, nilai baharu EleBmax (EleBmaxAdj) yang diperbetulkan untuk BFS yang sama dalam penilaian pertama ialah 59 µm, menunjukkan peningkatan 7 µm dalam penilaian kedua, menunjukkan perkembangan mengikut ambang 7 µm kami.
Untuk menganalisis perkembangan dan menilai keberkesanan pembolehubah kajian baharu, kami menggunakan parameter yang biasa digunakan sebagai penanda kemajuan (Kmax, Km, K2, Astig, PachyMin, PRC, dan D-Index) serta ambang yang diterangkan dalam literatur.walaupun tidak secara empirik).Jadual 1 menyenaraikan nilai yang mewakili kemajuan setiap parameter analisis.Kemajuan KC ditakrifkan apabila sekurang-kurangnya dua pembolehubah yang dikaji mengesahkan perkembangan.
Jadual 1 Parameter tomografi diterima secara umum sebagai penanda bagi perkembangan RP dan ambang yang sepadan yang diterangkan dalam literatur (walaupun tidak disahkan)
Dalam kajian ini, prestasi tiga pembolehubah telah diuji untuk kemajuan (EleBmax, BFSB, dan AdjEleBmax) berdasarkan kehadiran janjang sekurang-kurangnya dua pembolehubah lain.Titik potong yang ideal untuk pembolehubah ini dikira dan dibandingkan dengan pembolehubah lain.
Analisis statistik dilakukan menggunakan perisian statistik SPSS (versi 27.0 untuk Mac OS; SPSS Inc., Chicago, IL, Amerika Syarikat).Ciri-ciri sampel diringkaskan dan data dibentangkan sebagai nombor dan perkadaran pembolehubah kategori.Pembolehubah berterusan diterangkan sebagai min dan sisihan piawai (atau julat median dan antara kuartil apabila taburan condong).Perubahan dalam indeks keratometri diperoleh dengan menolak nilai asal daripada ukuran kedua (iaitu, nilai delta positif menunjukkan peningkatan dalam nilai parameter tertentu).Ujian parametrik dan bukan parametrik telah dilakukan untuk menilai taburan pembolehubah kelengkungan kornea yang dikelaskan sebagai progresif atau tidak progresif, termasuk ujian-t sampel bebas, ujian U Mann-Whitney, ujian khi kuasa dua, dan ujian tepat Fisher (jika diperlukan).Tahap kepentingan statistik ditetapkan pada 0.05.Untuk menilai keberkesanan Kmax, D-index, PRC, BFSBR, EleBmax dan AdjEleBmax sebagai peramal kemajuan individu, kami membina keluk prestasi penerima (ROC) dan mengira titik potong yang ideal, sensitiviti, kekhususan, positif (PPV) dan Ramalan Negatif Nilai (NPV).) dan kawasan di bawah lengkung (AUC) apabila sekurang-kurangnya dua pembolehubah melebihi ambang tertentu (seperti yang diterangkan sebelum ini) untuk mengklasifikasikan janjang sebagai kawalan.
Sejumlah 113 mata daripada 76 pesakit dengan RP telah dimasukkan dalam kajian ini.Majoriti pesakit adalah lelaki (n=87, 77%) dan umur purata pada penilaian pertama ialah 24.09 ± 3.93 tahun.Berkenaan dengan stratifikasi KC berdasarkan peningkatan jumlah sisihan dilatasi Belin/Ambrosio (indeks BAD-D), majoriti (n=68, 60.2%) mata adalah sederhana.Para penyelidik sebulat suara memilih nilai cut-off 7.0 dan membezakan antara keratoconus ringan dan sederhana mengikut literatur26.Walau bagaimanapun, analisis selebihnya merangkumi keseluruhan sampel.Ciri demografi, klinikal dan tomografi sampel, termasuk min, minimum, maksimum, sisihan piawai (SD) dan ukuran dengan selang keyakinan 95% (IC95%), serta ukuran pertama dan kedua.Perbezaan antara nilai selepas 12 ± 3 bulan boleh didapati dalam jadual 2.
Jadual 2. Ciri-ciri demografi, klinikal dan tomografi pesakit.Keputusan dinyatakan sebagai min ± sisihan piawai untuk pembolehubah selanjar (*keputusan dinyatakan sebagai median ± IQR), selang keyakinan 95% (95% CI), jantina lelaki dan mata kanan dinyatakan sebagai nombor dan peratus
Jadual 3 menunjukkan bilangan mata yang dikelaskan sebagai progres dengan mengambil kira setiap parameter tomografi (Kmax, Km, K2, Astig, PachyMin, PRC dan D-Index) secara berasingan.Dengan mengambil kira perkembangan KC, yang ditakrifkan oleh perubahan yang diperhatikan dalam sekurang-kurangnya dua pembolehubah tomografi, 57 mata (50.4%) menunjukkan perkembangan.
Jadual 3 Nombor dan kekerapan mata dikelaskan sebagai progres, dengan mengambil kira setiap parameter tomografi secara berasingan
Skor Kmax, D-index, PRC, EleBmax, BFSB dan AdjEleBmax sebagai peramal bebas perkembangan KC ditunjukkan dalam Jadual 4. Contohnya, jika kita mentakrifkan nilai ambang untuk meningkatkan Kmax sebanyak 1 diopter (D) untuk menandakan kemajuan, walaupun parameter ini mempamerkan kepekaan 49 %, ia mempunyai kekhususan 100% (semua kes yang dikenal pasti sebagai progresif pada parameter ini sebenarnya benar).kemajuan di atas) dengan nilai ramalan positif (PPV) sebanyak 100%, nilai ramalan negatif (NPV) sebanyak 66%, dan kawasan di bawah lengkung (AUC) sebanyak 0.822.Walau bagaimanapun, pengiraan potongan ideal untuk kmax ialah 0.4, memberikan kepekaan 70%, kekhususan 91%, PPV sebanyak 89% dan NPV sebanyak 75%.
Jadual 4 Skor Kmax, D-Index, PRC, BFSB, EleBmax dan AdjEleBmax sebagai peramal terpencil bagi perkembangan KC (ditakrifkan sebagai perubahan ketara dalam dua atau lebih pembolehubah)
Dari segi indeks D, titik potong yang ideal ialah 0.435, kepekaan ialah 82%, kekhususan ialah 98%, PPV ialah 94%, NPV ialah 84%, dan AUC ialah 0.927.Kami mengesahkan bahawa daripada 50 mata yang berkembang, hanya 3 pesakit tidak maju pada 2 atau lebih parameter lain.Daripada 63 mata di mana indeks D tidak bertambah baik, 10 (15.9%) menunjukkan kemajuan dalam sekurang-kurangnya dua parameter lain.
Bagi PRC, titik pemotongan yang ideal untuk mentakrifkan perkembangan ialah penurunan sebanyak 0.065 dengan kepekaan 79%, kekhususan 80%, PPV sebanyak 80%, NPV sebanyak 79% dan AUC sebanyak 0.844.
Berkenaan dengan ketinggian permukaan posterior (EleBmax), ambang ideal untuk menentukan perkembangan ialah peningkatan sebanyak 2.5 µm dengan kepekaan 65% dan kekhususan 73%.Apabila dilaraskan kepada BSFB yang diukur kedua, sensitiviti parameter baharu AdjEleBmax ialah 63% dan kekhususan bertambah baik sebanyak 84% dengan titik potong ideal 6.5 µm.BFSB itu sendiri menunjukkan potongan sempurna 0.05 mm dengan sensitiviti 51% dan kekhususan 80%.
Pada rajah.2 menunjukkan lengkung ROC untuk setiap anggaran parameter tomografi (Kmax, D-Index, PRC, EleBmax, BFSB dan AdjEleBmax).Kami melihat bahawa indeks D adalah ujian yang lebih berkesan dengan AUC yang lebih tinggi (0.927) diikuti oleh PRC dan Kmax.AUC EleBmax ialah 0.690.Apabila ditala untuk BFSB, tetapan ini (AdjEleBmax) meningkatkan prestasinya dengan mengembangkan AUC kepada 0.754.BFSB sendiri mempunyai AUC sebanyak 0.690.
Rajah 2. Keluk prestasi penerima (ROC) menunjukkan bahawa penggunaan indeks D untuk menentukan perkembangan keratoconus mencapai tahap sensitiviti dan kekhususan yang tinggi, diikuti oleh PRC dan Kmax.AdjEleBmax masih dianggap munasabah dan secara amnya lebih baik daripada Elebmax tanpa penalaan BFSB.
Singkatan: Kmax, kelengkungan kornea maksimum;D-indeks, Belin/Ambrosio D-indeks;PRC, jejari belakang kelengkungan dari 3.0 mm berpusat pada titik paling nipis;BFSB, paling sesuai untuk punggung sfera;Ketinggian;AdjELEBmax, sudut ketinggian maksimum.permukaan belakang kornea dilaraskan kepada dorsum sfera yang paling sesuai.
Memandangkan EleBmax, BFSB, dan AdjEleBmax, masing-masing, kami mengesahkan bahawa 53 (46.9%), 40 (35.3%), dan 45 (39.8%) mata masing-masing menunjukkan perkembangan untuk setiap parameter terpencil.Daripada mata ini, masing-masing 16 (30.2%), 11 (27.5%), dan 9 (45%), tidak mempunyai perkembangan sebenar seperti yang ditakrifkan oleh sekurang-kurangnya dua parameter lain.Daripada 60 mata yang tidak dianggap progresif oleh EleBmax, 20 (33%) mata adalah progresif pada 2 atau lebih parameter lain.Dua puluh lapan (38.4%) dan 21 (30.9%) mata dianggap tidak progresif mengikut BFSB dan AdjEleBmax sahaja, masing-masing menunjukkan perkembangan sebenar.
Kami berhasrat untuk menyiasat keberkesanan BFSB dan, yang lebih penting, ketinggian kornea posterior maksimum yang diselaraskan BFSB (AdjEleBmax) sebagai parameter baru untuk meramal dan mengesan perkembangan KC dan membandingkannya dengan parameter tomografi lain yang biasa digunakan sebagai penanda perkembangan.Perbandingan dibuat dengan ambang yang dilaporkan dalam literatur (walaupun tidak disahkan), iaitu Kmax dan D-Index.20
Apabila menetapkan EleBmax kepada jejari BFSB (AdjEleBmax), kami melihat peningkatan ketara dalam kekhususan - 73% untuk parameter yang tidak dilaraskan dan 84% untuk parameter yang dilaraskan - tanpa menjejaskan nilai sensitiviti (65% dan 63%).Kami juga menilai jejari BFSB itu sendiri sebagai satu lagi peramal potensi perkembangan dilatasi.Walau bagaimanapun, kepekaan (51% vs 63%), kekhususan (80% vs 84%) dan AUC (0.69 vs 0.75) parameter ini adalah lebih rendah daripada AdjEleBmax.
Kmax ialah parameter yang terkenal untuk meramalkan perkembangan KC.27 Tiada konsensus mengenai had cut-off yang lebih sesuai.12,28 Dalam kajian kami, kami menganggap peningkatan 1D atau lebih sebagai definisi kemajuan.Pada ambang ini, kami mendapati bahawa semua pesakit yang dikenal pasti sebagai kemajuan telah disahkan oleh sekurang-kurangnya dua parameter lain, mencadangkan kekhususan 100%.Walau bagaimanapun, sensitivitinya agak rendah (49%), dan perkembangan tidak dapat dikesan dalam 29 mata.Walau bagaimanapun, dalam kajian kami, ambang Kmax yang ideal ialah 0.4 D, kepekaan ialah 70%, dan kekhususan ialah 91%, yang bermaksud bahawa dengan penurunan relatif dalam kekhususan (dari 100% kepada 91%), kami bertambah baik.Sensitiviti adalah antara 49% hingga 70%.Walau bagaimanapun, kaitan klinikal ambang baharu ini boleh dipersoalkan.Menurut kajian Kreps mengenai kebolehulangan pengukuran Pentacam®, kebolehulangan Kmax adalah 0.61 dalam kanser katarak ringan dan 1.66 dalam kolpitis caesarean sederhana,19 yang bermaksud bahawa nilai cut-off statistik dalam sampel ini tidak signifikan secara klinikal seperti yang ditakrifkan. keadaan yang stabil.apabila kemajuan maksimum yang mungkin digunakan untuk sampel lain.Kmax, sebaliknya, mencirikan kelengkungan kornea anterior yang paling curam bagi kawasan kecil 29 dan tidak boleh menghasilkan semula perubahan yang berlaku pada kornea anterior, kornea posterior dan kawasan pachymetry yang lain.30-32 Berbanding dengan parameter posterior baharu, AdjEleBmax menunjukkan sensitiviti yang lebih tinggi (63% berbanding 49%).20 mata progresif telah dikenal pasti dengan betul menggunakan parameter ini dan terlepas menggunakan Kmax (berbanding dengan 12 mata progresif yang dikesan menggunakan Kmax dan bukannya AdjEleBmax).Penemuan ini menyokong fakta bahawa permukaan posterior kornea lebih curam dan lebih mengembang di tengah berbanding permukaan anterior, yang mungkin membantu mengesan perubahan.25,32,33
Menurut kajian lain, indeks D ialah parameter terpencil dengan kepekaan tertinggi (82%), kekhususan (95%) dan AUC (0.927).34 Sebenarnya, ini tidak menghairankan, kerana ini ialah indeks berbilang parameter.PRC ialah pembolehubah kedua paling sensitif (79%) diikuti oleh AdjEleBmax (63%).Seperti yang dinyatakan sebelum ini, semakin tinggi sensitiviti, semakin sedikit negatif palsu dan semakin baik parameter saringan berkembang.35 Oleh itu, kami mengesyorkan menggunakan AdjEleBmax (dengan potongan 7 µm untuk janjang dan bukannya 6.5 µm kerana skala digital yang dibina ke dalam Pentacam® tidak termasuk tempat perpuluhan untuk parameter ini) dan bukannya EleBmax yang tidak dibetulkan, yang akan disertakan bersama dengan pembolehubah lain dalam penilaian.perkembangan keratoconus untuk meningkatkan kebolehpercayaan penilaian klinikal kami dan pengesanan awal perkembangan.
Walau bagaimanapun, kajian kami menghadapi beberapa batasan.Pertama, kami hanya menggunakan parameter pengimejan shapeflug tomografi untuk mentakrif dan menilai perkembangan, tetapi kaedah lain kini tersedia untuk tujuan yang sama, seperti analisis biomekanikal, yang mungkin mendahului sebarang perubahan topografi atau tomografi.36 Kedua, kami menggunakan satu ukuran bagi semua parameter yang diuji dan, menurut Ivo Guber et al., purata ke atas berbilang imej menghasilkan tahap hingar pengukuran yang lebih rendah.28 Walaupun ukuran dengan Pentacam® boleh dibuat semula dengan baik pada mata normal, ia lebih rendah pada mata dengan ketidakteraturan kornea dan ektasia kornea.37 Dalam kajian ini, kami hanya memasukkan mata dengan pengesahan imbasan berkualiti tinggi Pentacam® terbina dalam, yang bermakna penyakit lanjutan telah diketepikan.17 Ketiga, kami mentakrifkan kemajuan sebenar sebagai mempunyai sekurang-kurangnya dua parameter berdasarkan literatur tetapi belum disahkan.Akhir sekali, dan mungkin yang lebih penting, kebolehubahan dalam pengukuran Pentacam® adalah kepentingan klinikal dalam menilai perkembangan keratoconus.18,26 Dalam sampel kami 113 mata, apabila berstrata mengikut skor BAD-D, kebanyakan (n=68, 60.2%) mata adalah sederhana, dengan selebihnya subklinikal atau ringan.Walau bagaimanapun, memandangkan saiz sampel yang kecil, kami mengekalkan analisis keseluruhan tanpa mengira keterukan KTC.Kami telah menggunakan nilai ambang yang terbaik untuk keseluruhan sampel kami, tetapi kami mengakui bahawa ini mungkin menambah hingar (kebolehubahan) pada pengukuran dan menimbulkan kebimbangan tentang kebolehulangan ukuran.Kebolehulangan ukuran bergantung pada keterukan KTC, seperti yang ditunjukkan oleh Kreps, Gustafsson et al.18,26.Oleh itu, kami amat mengesyorkan agar kajian masa depan mengambil kira peringkat penyakit yang berbeza dan menilai titik pemotongan yang ideal untuk kemajuan yang sesuai.
Kesimpulannya, pengesanan awal perkembangan adalah amat penting untuk menyediakan rawatan tepat pada masanya untuk menghentikan perkembangan (melalui pautan silang)38 dan membantu memelihara penglihatan dan kualiti hidup pesakit kami.34 Matlamat utama kerja kami adalah untuk menunjukkan bahawa EleBmax, yang ditala pada jejari BFS yang sama antara pengukuran masa, mempunyai prestasi yang lebih baik daripada EleBmax itu sendiri.Parameter ini menunjukkan kekhususan dan keberkesanan yang lebih tinggi berbanding dengan EleBmax, ia adalah salah satu parameter yang paling sensitif (dan oleh itu kecekapan penyaringan terbaik) dan dengan itu potensi biomarker perkembangan awal.Ia amat disyorkan untuk mencipta indeks berbilang parameter.Kajian masa depan yang melibatkan analisis perkembangan multivariate harus merangkumi AdjEleBmax.
Penulis tidak menerima sebarang sokongan kewangan untuk penyelidikan, kepengarangan dan/atau penerbitan artikel ini.
Margarida Ribeiro dan Claudia Barbosa adalah pengarang bersama kajian.Penulis melaporkan tiada konflik kepentingan dalam karya ini.
1. Krachmer JH, Feder RS, Belin MV Keratoconus dan gangguan penipisan kornea bukan keradangan yang berkaitan.Oftalmologi kelangsungan hidup.1984;28(4):293–322.Kementerian Dalam Negeri: 10.1016/0039-6257(84)90094-8
2. Rabinovich Yu.S.Keratoconus.Oftalmologi kelangsungan hidup.1998;42(4):297–319.doi: 10.1016/S0039-6257(97)00119-7
3. Tambe DS, Ivarsen A., Hjortdal J. Photorefractive keratectomy untuk keratoconus.Kesnya adalah oftalmol.2015;6(2):260–268.Pejabat rumah: 10.1159/000431306
4. Kymes SM, Walline JJ, Zadnik K, Sterling J, Gordon MO, Penilaian Longitudinal Kolaboratif Kajian Keratoconus G.Perubahan dalam kualiti hidup pada pesakit dengan keratoconus.Saya Jay Oftalmol.2008;145(4):611–617.doi: 10.1016 / j.ajo.2007.11.017
5. McMahon TT, Edrington TB, Schotka-Flynn L., Olafsson HE, Davis LJ, Shekhtman KB Perubahan membujur dalam kelengkungan kornea dalam keratoconus.kornea.2006;25(3):296–305.doi:10.1097/01.ico.0000178728.57435.df
[PubMed] 6. Ferdy AS, Nguyen V., Gor DM, Allan BD, Rozema JJ, Watson SL Perkembangan semula jadi keratoconus: tinjauan sistematik dan meta-analisis sebanyak 11,529 mata.oftalmologi.2019;126(7):935–945.doi:10.1016/j.ophtha.2019.02.029
7. Andreanos KD, Hashemi K., Petrelli M., Drutsas K., Georgalas I., Kimionis GD Algoritma untuk rawatan keratoconus.Oftalmol Ter.2017;6(2):245–262.doi: 10.1007/s40123-017-0099-1
8. Madeira S, Vasquez A, Beato J, et al.Transepithelial dipercepatkan silang kolagen kornea berbanding silang konvensional pada pesakit dengan keratoconus: kajian perbandingan.Oftalmologi klinikal.2019;13:445–452.doi:10.2147/OPTH.S189183
9. Gomez JA, Tan D., Rapuano SJ et al.Konsensus global mengenai keratoconus dan penyakit diluaskan.kornea.2015;34(4):359–369.doi:10.1097/ICO.0000000000000408
10. Cunha AM, Sardinha T, Torrão L, Moreira R, Falcão-Reis F, Pinheiro-Costa J. Transepithelial dipercepatkan kolagen kolagen silang silang: keputusan dua tahun.Oftalmologi klinikal.2020;14:2329–2337.doi: 10.2147/OPTH.S252940
11. Wollensak G, Spoerl E, Seiler T. Pautan silang kolagen yang disebabkan oleh Riboflavin/UV untuk rawatan keratoconus.Saya Jay Oftalmol.2003;135(5):620–627.doi: 10.1016/S0002-9394(02)02220-1