Javascript jest aktualnie wyłączony w Twojej przeglądarce.Niektóre funkcje tej witryny nie będą działać, jeśli JavaScript jest wyłączony.
Zarejestruj swoje szczegółowe dane i konkretny lek, który Cię interesuje, a my dopasujemy podane przez Ciebie informacje do artykułów z naszej obszernej bazy danych i natychmiast prześlemy Ci kopię w formacie PDF.
作者 Ribeiro M., Barbosa C., Correia P., Torrao L., Neves Cardoso P., Moreira R., Falcao-Reis F., Falcao M., Pinheiro-Costa J.
Margarida Ribeiro,1,2,*Margarita Ribeiro, 1,2*Claudia Barbosa, 3 lata*Claudia Barbosa, 3 lata*2 Bio Wydział Lekarski – Wydział Lekarski Uniwersytetu w Porto, Porto, Portugalia 3 Wydział Lekarski Uniwersytetu w Porto, Porto, Portugalia;4Klinika Chirurgii i Fizjologii, Wydział Lekarski, Uniwersytet w Porto, Porto, Portugalia4 Katedra Chirurgii i Fizjologii, Wydział Lekarski, Uniwersytet w Porto, Porto, Portugalia *Ci autorzy w równym stopniu przyczynili się do powstania tej pracy.Hernâni Monteiro Porto, 4200-319, Portugalia, e-mail [chroniony e-mailem] Cel: Oceniliśmy tylną powierzchnię rogówki dostosowaną do tego samego grzbietu kulistego najlepszego dopasowania (BFSB) pomiędzy pomiarami w skali czasu (AdjEleBmax) i promieniem BFSB (BFSBR). Maksymalna wysokość sam został wykorzystany jako nowy parametr tomograficzny do rejestracji postępu poszerzenia i porównany z najnowszymi wiarygodnymi parametrami progresji stożka rogówki (KK).Wyniki.Oceniliśmy Kmax, wskaźnik D, promień krzywizny tylnej i idealny punkt odcięcia od 3,0 mm najcieńszego punktu wyśrodkowanego (PRC), EleBmax, BFSBR i AdjEleBmax jako niezależne parametry do rejestrowania progresji KC (zdefiniowanej jako dwie lub więcej zmiennych), stwierdziliśmy wrażliwość o swoistości 70%, 82%, 79%, 65%, 51% i 63% oraz 91%, 98%, 80%, 73%, 80% i 84% w wykrywaniu progresji KC..Pole pod krzywą (AUC) dla każdej zmiennej wynosiło odpowiednio 0,822, 0,927, 0,844, 0,690, 0,695, 0,754.Wniosek: W porównaniu do EleBmax bez żadnej korekty, AdjEleBmax ma wyższą specyficzność, wyższe AUC i lepszą wydajność przy podobnej czułości.AUC.Ponieważ kształt powierzchni tylnej jest bardziej asferyczny i zakrzywiony niż powierzchnia przednia, co może pomóc w wykryciu zmian, sugerujemy włączenie AdjEleBmax do oceny progresji KC wraz z innymi zmiennymi, aby poprawić wiarygodność naszej oceny klinicznej i wczesne wykrywanie.progresje. Słowa kluczowe: stożek rogówki, rogówka, progresja, najlepszy kulisty kształt grzbietu, maksymalna wysokość tylnej powierzchni rogówki.
Stożek rogówki (KK) jest najczęstszą pierwotną ektazją rogówki.Obecnie uważa się, że jest to obustronna (choć asymetryczna) choroba przewlekle postępująca, prowadząca do wielu zmian strukturalnych, po których następuje ścieńczenie zrębu i bliznowacenie.1,2 Klinicznie u pacjentów występuje nieregularny astygmatyzm i krótkowzroczność, światłowstręt i/lub podwójne widzenie jednooczne z zaburzeniami widzenia, maksymalnie skorygowaną ostrością wzroku (BCVA) i obniżoną jakością życia.3,4 Objawy RP zwykle rozpoczynają się w drugiej dekadzie życia i trwają do czwartej dekady życia, po czym następuje stabilizacja kliniczna.Ryzyko i tempo progresji są wyższe u osób w wieku poniżej 19 lat.5.6
Chociaż nadal nie ma ostatecznego lekarstwa, obecne leczenie stożka rogówki oka ma dwa ważne cele: poprawę funkcji wzroku i zatrzymanie postępu rozszerzenia.7,8 Te pierwsze można zaobserwować w okularach, sztywnych lub półsztywnych soczewkach kontaktowych, pierścieniach wewnątrzrogówkowych lub po przeszczepach rogówki, gdy choroba jest zbyt ciężka.9 Ten ostatni cel jest świętym Graalem terapii pacjentów, obecnie możliwym do osiągnięcia jedynie poprzez sieciowanie.Operacja ta prowadzi do zwiększenia oporu biomechanicznego i sztywności rogówki oraz zapobiega dalszemu postępowi.10-13 Chociaż można to zrobić na każdym etapie choroby, największe korzyści uzyskuje się we wcześniejszych stadiach.14 Należy dołożyć starań, aby wcześnie wykryć progresję i zapobiec dalszemu pogorszeniu oraz uniknąć niepotrzebnego leczenia innych pacjentów, zmniejszając w ten sposób ryzyko powikłań krzyżowych, takich jak infekcja, utrata komórek śródbłonka i silny ból pooperacyjny.15.16
Pomimo kilku badań mających na celu zdefiniowanie i wykrycie progresji, 17-19 nadal nie ma spójnej definicji progresji rozstrzeni ani ujednoliconego sposobu jej dokumentowania.9,20,21 W Global Consensus on Keratoconus and Dilated Diseases (2015) progresję stożka rogówki zdefiniowano jako sekwencyjną zmianę co najmniej dwóch z następujących parametrów topograficznych: wychylenie rogówki przedniej, wychylenie rogówki tylnej, ścieńczenie i/lub grubość rogówki Szybkość zmian wzrasta od obwodu do najcieńszego punktu.9 Jednakże nadal potrzebna jest bardziej szczegółowa definicja postępu.Podjęto wysiłki, aby znaleźć najskuteczniejsze zmienne umożliwiające wykrycie i wyjaśnienie postępu.19:22–24
Biorąc pod uwagę, że kształt tylnej powierzchni rogówki, która jest bardziej asferyczna i zakrzywiona niż powierzchnia przednia, może być przydatny do wykrywania zmian,25 głównym celem tego badania była ocena charakterystyki maksymalnego tylnego kąta uniesienia rogówki.dostosowane do tego samego najbardziej odpowiedniego obszaru.Sam pomiar w skali czasu (BFSB) (AdjEleBmax) i promień BFSB (BFSBR) posłużyły jako nowe parametry do rejestracji postępu rozwarcia i porównania ich z najczęściej używanymi parametrami stosowanymi do progresji KC.
W tym retrospektywnym badaniu kohortowym prowadzonym na Oddziale Okulistyki Szpitala Centralnego Uniwersytetu São João w Portugalii zbadano łącznie 113 oczu 76 kolejnych pacjentów, u których zdiagnozowano stożek rogówki.Badanie zostało zatwierdzone przez lokalną komisję etyczną Centro Hospitalar Universitário de São João/Faculdade de Medicina da Universidade do Porto i zostało przeprowadzone zgodnie z Deklaracją Helsińską.Od wszystkich uczestników uzyskano pisemną świadomą zgodę, a jeśli uczestnik ma mniej niż 16 lat, od rodzica i/lub opiekuna prawnego.
Zidentyfikowano pacjentów z KC w wieku od 14 do 30 lat i włączono ich kolejno do naszej obserwacji okulistycznej i rogówkowej w okresie od października do grudnia 2021 r.
Wszyscy wybrani pacjenci byli obserwowani przez rok przez specjalistę od rogówki i przeszli co najmniej trzy pomiary tomograficzne Scheimpfluga (Pentacam®; Oculus, Wetzlar, Niemcy).Pacjenci zaprzestali noszenia soczewek kontaktowych co najmniej 48 godzin przed pomiarami.Wszystkie pomiary zostały wykonane przez przeszkolonego ortopedę i uwzględniono jedynie skany z oceną jakości „OK”.Jeżeli automatyczna ocena jakości obrazu nie zostanie oznaczona jako „OK”, badanie zostanie powtórzone.Aby wykryć progresję, analizowano tylko dwa skany każdego oka, przy czym odstęp między każdą parą wynosił 12 ± 3 miesiące.Uwzględniono także oczy z subkliniczną KC (w tych przypadkach drugie oko musiało wykazywać wyraźne oznaki klinicznej KC).
Wykluczyliśmy z analizy oczy KC, które przeszły wcześniej operację okulistyczną (sieciowanie rogówki, pierścienie rogówki lub przeszczep rogówki) oraz oczy z bardzo zaawansowaną chorobą (grubość rogówki w najcieńszym miejscu <350 µm, hydrokeratoza lub głębokie blizny rogówki), ponieważ grupa konsekwentnie zawodzi „OK” po wewnętrznej kontroli jakości skanowania.
Do analizy zebrano dane demograficzne, kliniczne i tomograficzne.Aby wykryć postęp KC, zebraliśmy kilka zmiennych tomograficznych, w tym maksymalną krzywiznę rogówki (Kmax), średnią krzywiznę rogówki (Km), płaską południkową krzywiznę rogówki (K1), najbardziej stromą południkową krzywiznę rogówki (K2), astygmatyzm rogówki (Astig = K2 – K1 ).), pomiar minimalnej grubości (PachyMin), maksymalna tylna wysokość rogówki (EleBmax), tylny promień krzywizny (PRC) 3,0 mm wyśrodkowany w najcieńszym punkcie, indeks D Belin/Ambrosio (indeks D), BFSBR i EleBmax dostosowano do BFSB (AdjEleBmax).Jak pokazano na ryc.1, AdjEleBmax uzyskuje się po ręcznym określeniu tego samego promienia BFSB w obu testach maszynowych przy użyciu wartości BFSR z drugiego oszacowania.
Ryż.1. Porównanie obrazów Pentacam® w pozycji pionowej tylnej z rzeczywistą progresją kliniczną z 13-miesięczną przerwą pomiędzy badaniami.W panelu 1 EleBmax przy pierwszym badaniu wynosił 68 µm, a przy drugim 66 µm, zatem nie stwierdzono progresji tego parametru.Najlepsze promienie kuli automatycznie podawane przez maszynę do każdej oceny wynoszą odpowiednio 5,99 mm i 5,90 mm.Jeśli klikniemy na przycisk BFS, pojawi się okno, w którym można ręcznie zdefiniować nowy promień BFS.W obu testach określiliśmy ten sam promień, korzystając z drugiej zmierzonej wartości promienia BFS (5,90 mm).W panelu 2 nowa wartość EleBmax (EleBmaxAdj) skorygowana o ten sam BFS w pierwszej ocenie wynosi 59 µm, co wskazuje na wzrost o 7 µm w drugiej ocenie, wskazując progresję zgodnie z naszym progiem 7 µm.
Do analizy progresji i oceny skuteczności nowych zmiennych badawczych wykorzystaliśmy parametry powszechnie stosowane jako markery progresji (Kmax, Km, K2, Astig, PachyMin, PRC i D-Index) oraz progi opisane w literaturze.choć nie empirycznie).Tabela 1 zawiera wartości reprezentujące postęp każdego parametru analizy.Progresję KC zdefiniowano, gdy co najmniej dwie z badanych zmiennych potwierdziły progresję.
Tabela 1 Parametry tomograficzne ogólnie przyjęte jako markery progresji progresji RP i odpowiadające im progi opisane w literaturze (choć nie potwierdzone)
W tym badaniu skuteczność trzech zmiennych sprawdzano pod kątem progresji (EleBmax, BFSB i AdjEleBmax) w oparciu o obecność progresji co najmniej dwóch innych zmiennych.Obliczono idealne punkty odcięcia dla tych zmiennych i porównano je z innymi zmiennymi.
Analizę statystyczną przeprowadzono przy użyciu oprogramowania statystycznego SPSS (wersja 27.0 dla systemu Mac OS; SPSS Inc., Chicago, IL, USA).Podsumowano charakterystykę próby, a dane przedstawiono w postaci liczb i proporcji zmiennych kategorycznych.Zmienne ciągłe opisuje się jako średnią i odchylenie standardowe (lub medianę i rozstęp międzykwartylowy, gdy rozkład jest skośny).Zmianę wskaźnika keratometrycznego uzyskano poprzez odjęcie wartości pierwotnej od drugiego pomiaru (tj. dodatnia wartość delta oznacza wzrost wartości danego parametru).Przeprowadzono testy parametryczne i nieparametryczne w celu oceny rozkładu zmiennych krzywizny rogówki sklasyfikowanych jako postępujące lub nieprogresywne, w tym test t dla niezależnych próbek, test U Manna-Whitneya, test chi-kwadrat i dokładny test Fishera (jeśli potrzebne).Poziom istotności statystycznej przyjęto na poziomie 0,05.Aby ocenić skuteczność Kmax, D-index, PRC, BFSBR, EleBmax i AdjEleBmax jako indywidualnych czynników prognostycznych progresji, zbudowaliśmy krzywe wydajności odbiornika (ROC) i obliczyliśmy idealne punkty odcięcia, czułość, swoistość, dodatnie (PPV) i ujemne predykcyjne Wartość (NPV).) i obszar pod krzywą (AUC), gdy co najmniej dwie zmienne przekraczają pewne progi (jak opisano wcześniej), aby sklasyfikować progresję jako kontrolę.
Do badania włączono ogółem 113 oczu 76 pacjentów z RP.Większość pacjentów stanowili mężczyźni (n=87, 77%), a średni wiek przy pierwszej ocenie wynosił 24,09 ± 3,93 lat.W odniesieniu do stratyfikacji KC opartej na zwiększonym całkowitym odchyleniu rozszerzenia Belin/Ambrosio (indeks BAD-D), większość (n=68, 60,2%) oczu była umiarkowana.Badacze jednomyślnie przyjęli wartość odcięcia na poziomie 7,0 i zgodnie z literaturą rozróżniali łagodny i umiarkowany stożek rogówki26.Pozostała część analizy obejmuje jednak całą próbę.Charakterystyka demograficzna, kliniczna i tomograficzna próbki, w tym średnia, minimalna, maksymalna, odchylenie standardowe (SD) oraz pomiary z 95% przedziałami ufności (IC95%), a także pierwszy i drugi pomiar.Różnicę pomiędzy wartościami po 12 ± 3 miesiącach można znaleźć w tabeli 2.
Tabela 2. Charakterystyka demograficzna, kliniczna i tomograficzna pacjentów.Wyniki wyrażono jako średnią ± odchylenie standardowe dla zmiennych ciągłych (*wyniki wyrażono jako medianę ± IQR), 95% przedział ufności (95% CI), płeć męska i prawe oko wyrażono jako liczbę i procent
Tabela 3 przedstawia liczbę oczu sklasyfikowanych jako progresywne, biorąc pod uwagę każdy parametr tomograficzny (Kmax, Km, K2, Astig, PachyMin, PRC i D-Index) oddzielnie.Biorąc pod uwagę progresję KC, zdefiniowaną na podstawie zaobserwowanych zmian w co najmniej dwóch zmiennych tomograficznych, w 57 oczach (50,4%) wykazano progresję.
Tabela 3. Liczba i częstość oczu sklasyfikowanych jako progresywne, z uwzględnieniem każdego parametru tomograficznego z osobna
Wyniki Kmax, D-index, PRC, EleBmax, BFSB i AdjEleBmax jako niezależne predyktory progresji KC przedstawiono w Tabeli 4. Na przykład, jeśli zdefiniujemy wartość progową dla zwiększenia Kmax o 1 dioptrię (D) w celu oznaczenia progresji, chociaż parametr ten wykazuje czułość 49%, swoistość 100% (wszystkie przypadki zidentyfikowane jako postępujące w tym parametrze były w rzeczywistości prawdziwe).progresji powyżej) z dodatnią wartością predykcyjną (PPV) wynoszącą 100%, ujemną wartością predykcyjną (NPV) wynoszącą 66% i polem pod krzywą (AUC) wynoszącym 0,822.Jednakże obliczona idealna wartość odcięcia dla kmax wyniosła 0,4, co dało czułość 70%, swoistość 91%, PPV 89% i NPV 75%.
Tabela 4 Wyniki Kmax, D-Index, PRC, BFSB, EleBmax i AdjEleBmax jako izolowane predyktory progresji KC (zdefiniowanej jako istotna zmiana dwóch lub więcej zmiennych)
Jeśli chodzi o wskaźnik D, idealny punkt odcięcia wynosi 0,435, czułość 82%, swoistość 98%, PPV 94%, NPV 84%, a AUC 0,927.Potwierdziliśmy, że z 50 oczu, w których wystąpiła progresja, tylko u 3 pacjentów nie wystąpiła progresja w zakresie 2 lub więcej innych parametrów.Spośród 63 oczu, w których wskaźnik D nie uległ poprawie, 10 (15,9%) wykazało poprawę co najmniej dwóch innych parametrów.
W przypadku ChRL idealnym punktem odcięcia do określenia progresji był spadek o 0,065 przy czułości 79%, swoistości 80%, PPV 80%, NPV 79% i AUC 0,844.
W odniesieniu do uniesienia powierzchni tylnej (EleBmax) idealnym progiem do określenia progresji był wzrost o 2,5 µm przy czułości 65% i swoistości 73%.Po dostosowaniu do drugiego zmierzonego BSFB czułość nowego parametru AdjEleBmax wyniosła 63%, a swoistość poprawiła się o 84% przy idealnym punkcie odcięcia wynoszącym 6,5 µm.Sam BFSB wykazał idealne odcięcie 0,05 mm przy czułości 51% i swoistości 80%.
Na ryc.2 przedstawia krzywe ROC dla każdego z oszacowanych parametrów tomograficznych (Kmax, D-Index, PRC, EleBmax, BFSB i AdjEleBmax).Widzimy, że indeks D jest bardziej skutecznym testem z wyższym AUC (0,927), a za nim plasują się PRC i Kmax.AUC EleBmax wynosi 0,690.Po dostrojeniu do BFSB to ustawienie (AdjEleBmax) poprawiło swoją wydajność, zwiększając AUC do 0,754.Sam BFSB ma AUC wynoszące 0,690.
Rycina 2. Krzywe wydajności odbiornika (ROC) pokazujące, że zastosowanie indeksu D do określenia postępu stożka rogówki pozwoliło uzyskać wysoki poziom czułości i swoistości, a następnie PRC i Kmax.AdjEleBmax jest nadal uważany za rozsądny i ogólnie lepszy niż Elebmax bez strojenia BFSB.
Skróty: Kmax, maksymalna krzywizna rogówki;Indeks D, indeks Belin/Ambrosio D;PRC, tylny promień krzywizny od 3,0 mm wyśrodkowany w najcieńszym miejscu;BFSB, najlepiej dopasowany do kulistych pleców;Wysokość;AdjELEBmax, maksymalny kąt elewacji.tylna powierzchnia rogówki jest dostosowana do najbardziej odpowiedniego sferycznego grzbietu.
Biorąc pod uwagę odpowiednio EleBmax, BFSB i AdjEleBmax, potwierdziliśmy, że odpowiednio 53 (46,9%), 40 (35,3%) i 45 (39,8%) oczu wykazało progresję dla każdego izolowanego parametru.Spośród tych oczu odpowiednio w 16 (30,2%), 11 (27,5%) i 9 (45%) nie stwierdzono prawdziwej progresji, określonej na podstawie co najmniej dwóch innych parametrów.Spośród 60 oczu, które EleBmax nie uznał za postępujące, w 20 (33%) oczach stwierdzono progresję w zakresie 2 lub więcej innych parametrów.Dwadzieścia osiem (38,4%) i 21 (30,9%) oczu uznano za niepostępujące, odpowiednio według samych BFSB i AdjEleBmax, co wykazało prawdziwą progresję.
Zamierzamy zbadać skuteczność BFSB i, co ważniejsze, maksymalnej tylnej wysokości rogówki skorygowanej o BFSB (AdjEleBmax) jako nowego parametru umożliwiającego przewidywanie i wykrywanie progresji KC oraz porównanie ich z innymi parametrami tomograficznymi powszechnie stosowanymi jako markery progresji.Dokonano porównań z progami podanymi w literaturze (choć nie zatwierdzonymi), a mianowicie Kmax i D-Index.20
Ustawiając EleBmax na promień BFSB (AdjEleBmax) zaobserwowaliśmy znaczny wzrost swoistości – 73% dla parametru nieskorygowanego i 84% dla parametru skorygowanego – bez wpływu na wartość czułości (65% i 63%).Oceniliśmy także sam promień BFSB jako kolejny potencjalny czynnik predykcyjny postępu dylatacji.Jednakże czułość (51% vs 63%), swoistość (80% vs 84%) i AUC (0,69 vs 0,75) tego parametru były niższe niż w przypadku AdjEleBmax.
Kmax jest dobrze znanym parametrem pozwalającym przewidzieć postęp KC.27 Nie ma zgody co do tego, który próg odcięcia jest bardziej odpowiedni.12,28 W naszym badaniu za definicję progresji uznaliśmy wzrost o 1 D lub więcej.Na tym progu zaobserwowaliśmy, że u wszystkich pacjentów zidentyfikowanych jako pacjenci z progresją potwierdzono co najmniej dwa inne parametry, co sugeruje 100% swoistość.Jednak jego czułość była stosunkowo niska (49%), a w 29 oczach nie udało się wykryć progresji.Jednak w naszym badaniu idealny próg Kmax wynosił 0,4 D, czułość 70%, a swoistość 91%, co oznacza, że ​​wraz ze względnym spadkiem swoistości (ze 100% do 91%) osiągaliśmy poprawę.Czułość wahała się od 49% do 70%.Jednakże znaczenie kliniczne tego nowego progu jest wątpliwe.Według badania Kreps dotyczącego powtarzalności pomiarów Pentacam®, powtarzalność Kmax wyniosła 0,61 w łagodnym raku nieżytowym i 1,66 w umiarkowanym cesarskim zapaleniu jelita grubego,19 co oznacza, że ​​statystyczna wartość odcięcia w tej próbce nie jest istotna klinicznie, jak definiuje stabilna sytuacja.gdy maksymalny możliwy postęp zostanie zastosowany do innych próbek.Natomiast Kmax charakteryzuje się najbardziej stromą przednią krzywizną rogówki w małym obszarze 29 i nie jest w stanie odtworzyć zmian zachodzących w rogówce przedniej, tylnej i innych obszarach pachymetrii.30-32 W porównaniu z nowymi parametrami odcinka tylnego, AdjEleBmax wykazał wyższą czułość (63% vs. 49%).20 oczu progresywnych zostało poprawnie zidentyfikowanych przy użyciu tego parametru i pominiętych przy użyciu Kmax (w porównaniu do 12 oczu progresywnych wykrytych przy użyciu Kmax zamiast AdjEleBmax).Odkrycie to potwierdza fakt, że tylna powierzchnia rogówki jest bardziej stroma i bardziej rozszerzona w środku w porównaniu z powierzchnią przednią, co może pomóc w wykryciu zmian.25,32,33
Według innych badań wskaźnik D jest izolowanym parametrem o najwyższej czułości (82%), swoistości (95%) i AUC (0,927).34 Właściwie nie jest to zaskakujące, gdyż jest to indeks wieloparametrowy.PRC była drugą najbardziej czułą zmienną (79%), a za nią plasował się AdjEleBmax (63%).Jak wspomniano wcześniej, im wyższa czułość, tym mniej wyników fałszywie ujemnych i tym lepsze parametry przesiewowe.35 Dlatego zalecamy stosowanie AdjEleBmax (z odcięciem dla progresji 7 µm zamiast 6,5 µm, ponieważ cyfrowa skala wbudowana w Pentacam® nie uwzględnia miejsc dziesiętnych dla tego parametru) zamiast nieskorygowanego EleBmax, który zostanie dołączony wraz z inne zmienne w ocenie.progresję stożka rogówki, aby poprawić wiarygodność naszej oceny klinicznej i wczesne wykrywanie progresji.
Jednak nasze badanie napotyka pewne ograniczenia.Po pierwsze, do określenia i oceny progresji używaliśmy wyłącznie parametrów obrazowania tomograficznego Shapeflug, ale obecnie dostępne są inne metody do tego samego celu, takie jak analiza biomechaniczna, która może poprzedzać wszelkie zmiany topograficzne lub tomograficzne.36 Po drugie, stosujemy pojedynczy pomiar wszystkich testowanych parametrów i, według Ivo Gubera i in., uśrednianie wielu obrazów skutkuje niższym poziomem szumu pomiaru.28 Podczas gdy pomiary za pomocą Pentacam® były dobrze powtarzalne w przypadku zdrowych oczu, były one słabsze w oczach z nieregularnościami rogówki i ektazją rogówki.37 W tym badaniu uwzględniliśmy wyłącznie oczy z wbudowaną funkcją sprawdzania wysokiej jakości skanów Pentacam®, co oznaczało wykluczenie zaawansowanej choroby.17 Po trzecie, osoby z prawdziwą progresją definiujemy jako mające co najmniej dwa parametry w oparciu o literaturę, ale jeszcze nie potwierdzone.Wreszcie, co być może ważniejsze, zmienność pomiarów Pentacam® ma znaczenie kliniczne w ocenie postępu stożka rogówki.18,26 W naszej próbie 113 oczu, po stratyfikacji według wyniku BAD-D, większość oczu (n=68, 60,2%) miała umiarkowaną, a w pozostałych przypadkach subkliniczną lub łagodną.Jednak biorąc pod uwagę małą wielkość próby, zachowaliśmy ogólną analizę niezależnie od ciężkości KTC.Zastosowaliśmy wartość progową, która jest najlepsza dla całej naszej próbki, ale zdajemy sobie sprawę, że może to spowodować zwiększenie szumu (zmienności) do pomiaru i wzbudzić obawy dotyczące powtarzalności pomiaru.Powtarzalność pomiarów zależy od nasilenia KTC, jak wykazali Kreps, Gustafsson i in.18,26.Dlatego zdecydowanie zalecamy, aby przyszłe badania uwzględniały różne etapy choroby i oceniały idealne punkty odcięcia dla odpowiedniego postępu.
Podsumowując, wczesne wykrycie progresji ma ogromne znaczenie, aby zapewnić terminowe leczenie zatrzymujące progresję (poprzez sieciowanie)38 oraz pomóc zachować wzrok i jakość życia naszych pacjentów.34 Głównym celem naszej pracy jest wykazanie, że EleBmax, dostrojony do tego samego promienia BFS pomiędzy pomiarami czasu, ma lepszą wydajność niż sam EleBmax.Parametr ten wykazuje wyższą swoistość i skuteczność w porównaniu z EleBmax, jest jednym z najbardziej czułych parametrów (a tym samym najlepszą skutecznością badań przesiewowych), a tym samym potencjalnym biomarkerem wczesnej progresji.Zdecydowanie zaleca się tworzenie indeksów wieloparametrowych.Przyszłe badania obejmujące wieloczynnikową analizę progresji powinny obejmować AdjEleBmax.
Autorzy nie otrzymują żadnego wsparcia finansowego na badania, autorstwo i/lub publikację tego artykułu.
Współautorkami badania są Margarida Ribeiro i Claudia Barbosa.Autorzy nie zgłaszają żadnego konfliktu interesów w związku z tą pracą.
1. Krachmer JH, Feder RS, Belin MV Stożek rogówki i powiązane niezapalne zaburzenia ścieńczenia rogówki.Okulistyka przetrwania.1984;28(4):293–322.Ministerstwo Spraw Wewnętrznych: 10.1016/0039-6257(84)90094-8
2. Rabinowicz Yu.S.Stożek rogówki.Okulistyka przetrwania.1998;42(4):297–319.doi: 10.1016/S0039-6257(97)00119-7
3. Tambe DS, Ivarsen A., Hjortdal J. Keratektomia fotorefrakcyjna stożka rogówki.Sprawa jest oftalmolem.2015;6(2):260–268.Biuro domowe: 10.1159/000431306
4. Kymes SM, Walline JJ, Zadnik K, Sterling J, Gordon MO, Collaborative Longitudinal Evaluation of the Keratoconus G Study.Zmiany jakości życia pacjentów ze stożkiem rogówki.Jestem Jay Oftalmol.2008;145(4):611–617.doi: 10.1016 / j.ajo.2007.11.017
5. McMahon TT, Edrington TB, Schotka-Flynn L., Olafsson HE, Davis LJ, Shekhtman KB Podłużna zmiana krzywizny rogówki w stożku rogówki.rogówka.2006;25(3):296–305.doi:10.1097/01.ico.0000178728.57435.df
[PubMed] 6. Ferdy AS, Nguyen V., Gor DM, Allan BD, Rozema JJ, Watson SL Naturalna progresja stożka rogówki: przegląd systematyczny i metaanaliza 11 529 oczu.okulistyka.2019;126(7):935–945.doi:10.1016/j.ophtha.2019.02.029
7. Andreanos KD, Hashemi K., Petrelli M., Drutsas K., Georgalas I., Kimionis GD Algorytm leczenia stożka rogówki.Oftalmol Ter.2017;6(2):245–262.doi: 10.1007/s40123-017-0099-1
8. Madeira S, Vasquez A, Beato J i in.Przeznabłonkowe przyspieszone sieciowanie kolagenu rogówki w porównaniu z konwencjonalnym sieciowaniem u pacjentów ze stożkiem rogówki: badanie porównawcze.Okulistyka kliniczna.2019;13:445–452.doi:10.2147/OPTH.S189183
9. Gomez JA, Tan D., Rapuano SJ i in.Globalny konsensus w sprawie stożka rogówki i choroby rozszerzonej.rogówka.2015;34(4):359–369.doi:10.1097/ICO.0000000000000408
10. Cunha AM, Sardinha T, Torrão L, Moreira R, Falcão-Reis F, Pinheiro-Costa J. Transepithelial przyspieszone sieciowanie kolagenu rogówkowego: wyniki dwuletnie.Okulistyka kliniczna.2020;14:2329–2337.doi: 10.2147/OPTH.S252940
11. Wollensak G, Spoerl E, Seiler T. Sieciowanie kolagenu indukowane ryboflawiną/UV w leczeniu stożka rogówki.Jestem Jay Oftalmol.2003;135(5):620–627.doi: 10.1016/S0002-9394(02)02220-1